โอ้วววว…. โอ้วววว…. หนูจันไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดี
กับความปลื้มปิติที่สามารถทำให้เรายิ้มเหมือนคนบ้าได้
จันได้พบแล้วค่ะ นักเขียน หนึ่งในคนที่สร้างฝันให้กับจัน
ตั้งแต่เด็กจันฝันจะเป็นนักวาดการ์ตูนมาโดยตลอด แต่ด้วยความเป็นไปได้ที่ดูริบหรี่ ทำให้จันไม่เคยคิดจะก้าวไปทางสายนี้ต่อ
แต่เมื่อได้เห็นผลงานของวานวาน นักเขียนการ์ตูนสาวชาวไต้หวันคนหนึ่งที่มีชื่อเสียงมาจากบล๊อค
ทำให้จันมีกำลังใจขึ้นมามากๆ เริ่มจับปากกา วาดการ์ตูน เปิดบล๊อค ด้วยความฝันที่อยากจะเป็นอย่างเธอ
แล้ววันนี้จันได้เจอเธอแล้ว > <
วานวานเป็นผู้เขียนหนังสือ โดดเรียนทุกวันได้ไหมเนี่ย ไม่ไปทำงานได้ไหมเนี่ย… และอื่นๆ (ตอนนี้แปลเป็นไทยมา 10 เล่มแล้ว) ด้วยการ์ตูนลายเส้นง่ายๆ หยิบยกเรื่องราวรอบๆ ตัวในชีวิตประจำวันมาทำให้เป็นเรื่องราวขำขัน จนทำให้ผู้อ่านพลอยอมยิ้มไปกับมุมมองน่ารักๆ ของเธอ พลางคิดว่าความสุขนั้นไม่ได้อยู่ไกลตัวเลย ตอนนี้บล๊อคของเธอมีคนเข้ามากกว่า 200 ล้านครั้งแล้วนะ !!
(เนี่ยแหละค่ะ หนังสือของเธอทั้งหมดที่จันมี แถวบนเป็นฉบับภาษาจีน (หรือไต้หวันนี่แหละ) ซื้อด้วยความอดไม่ได้ทุกครั้งที่เจอออกใหม่ 55 ส่วน 2 แถวล่างเป็นฉบับภาษาไทย โดยสำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์เป็นเ้จ้าของลิขสิทธิ์ค่ะ)
เกริ่นนำเกี่ยวกับวานวานพอหอมปากหอมคอ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
จริงๆ จันรู้จาก Newsletter ของทางนานมีว่า วานวาน จะมางานสัปดาห์หนังสือในวันที่ 31 มีนาคม 55
ไอ้เราก็ตื่นเต้นและอยากไปเอามากๆ เพราะว่าเป็นแฟนเหนียวแน่นของเธอมานมนาน
แต่ด้วยความรู้สึกผิดเพราะงานแปลที่รับมาตอนนี้ไม่ค่อยจะคืบหน้า เลยตัดอกตัดใจ ไม่ยอมไปพบเธอที่งานหนังสือ
(คนข้างหลังคือผู้ช่วยบก. ที่คอยตามงานอยู่สม่ำเสมอ แต่ช่วงนี้เฮียไปขายหนังสืองานสัปดาห์หนังสือเลยไม่ค่อยมาเอ๊าะแอะ 55)
วันเสาร์ผ่านไปอย่างไร้ค่า งานไม่คืบ เพราะนอนทั้งวัน ก็ไม่รู้ไปเหนื่อยมาจากไหน นอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ แล้วก็มัวแต่อัพบล๊อค กับทำการ์ดให้รุ่นพี่ที่จะแต่งงานวันอาทิตย์ ทำเสร็จก็นั่งเล่นเน็ทเพลิน เข้าไปใน facebook wanwan.th พบกับข่าววานวานจะไปแจกลายเซ็นที่คิโนะคุนิยะวันอาทิตย์ ความรู้สึกห่วงงานหายไปพลัน รีบตัดสินใจจะร่อนไปสยามพารากอน
และคว้ากล่องโคปิคกับปากกา วาดรูปวานวานเป็นของขวัญให้เธอทันที
วันอาทิตย์ (วันนี้)
วันนี้ตื่นมาแต่งองค์ทรงเครื่อง ตั้งแต่สายๆ สวมชุดกระโปรงสีเหลือง พร้อมเสื้อคลุมสีออกชมพูๆ แต่งหน้าบางๆ (เท่าที่ความสามารถจะพอมี)
วันนี้ไปงานแต่งงานของบ่าวสาวขี้อายตอนเที่ยง (ยินดีด้วยนะคะ พี่สองคนเหมาะสมกันมากๆ > <)
แล้วไปขึ้นรถไฟฟ้าไปที่สยามพารากอนหลังจากออกมาตอนบ่ายครึ่ง ประมาณบ่ายสองก็ถึงสยามพารากอนแล้ว เดินไปหาซื้อหนังสือเล่มใหม่ของวานวานก่อนงานจะเริ่ม ได้อ่านรีวิวมานิดหน่อยว่าจะมีกิจกรรมให้ทายภาพจากที่วานวานวาด เลยนั่งอ่านเล่มใหม่ไปพลางๆ
สักบ่ายสองครึ่ง ทางทีมงานก็ออกมาประกาศว่า ตอนนี้คุณวานวานกินข้าวอยู่ที่สยาม อีกไม่นานเธอจะมา พร้อมแจกลายเซ็นและวาดรูปให้ทุกๆ คน
พอบ่ายสามโมงเธอก็มาค่ะ ในชุดสีส้ม รัดผม และ เสื้อลายทาง (แต่จันจำไม่ได้แฮะ ว่าเธอใส่กางเกงสีอะไร) ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าคิโนะคุนิยะ ประหนึ่งว่า ‘นี่ฉันจะเข้าไปดีไหมนะ’
หลังจากนั้นวานวานก็เข้ามาในร้าน ฝากกระเป๋าถือของเธอให้พี่ชายตัวดีของเธอ แล้วมานั่งคู่กับล่าม โดยมีพิธีกรเป็นทีมงานจากทางสำนักพิมพ์
เธอกล่าวทักทายพร้อมกับแนะนำตัว แล้วพูดในทำนองขอฝากผลงานของเธอ
ความประทับใจแรกเกี่ยวกับวานวานก็คือเธอดูสุขุมมาก และไม่โก๊ะอย่างที่เห็นในการ์ตูนเลย เธอไม่ได้ยิ้มตลอดเวลา หรืออะไรทำนองนั้น และพูดด้วยเสียงต่ำๆ เล็กน้อยของเธอ (แอบรู้สึกนิดๆ ว่าเธอสุภาพมาก และมักจะมองหน้าล่ามขณะที่พูด มากกว่าแฟนๆ เสียอีก)
จันจำไม่ค่อยได้ว่าพิธีกรถามอะไรเธอบ้าง แต่ก็ถามเกี่ยวกับหนังสือเล่มใหม่ของเธอนี่แหละ
ถ้าจำไม่ผิด ก็จะมีเกี่ยวกับว่าชอบทานอาหารไทยอะไร วานวานก็บอกว่า เธอชอบอาหารไทยเกือบจะทุกอย่างและเธอก็ชอบขนมหวานของไทยมาก ประมาณว่าถึงจะหวานจนฟันละลายก็บ่ยั่น แล้วพอพิธีกรถามว่าในเล่มใหม่นี้ได้ไปทำงานให้กับ EU แล้ว ชอบประเทศไหนมากที่สุด เธอบอกว่าชอบเดนมาร์กเพราะมีงานของ Anderson (Hans Christian Andersen ที่เขียนเรื่อง The Little Mermaid และ เด็กขายไม้ขีดไฟ อ่ะค่ะ)
หลังจากนั้นคุณพิธีกรก็ปล่อยให้แฟนๆ ได้ถามคำถามบ้าง
คนแรกที่ถามเป็นคุณผู้ชายสวมแว่นเรแบนด์ นั่งอยู่ถัดไป 2 เก้าอี้ ฮีถามว่า นักเขียนการ์ตูนคนไหนเป็นแรงบันดาลใจให้กับวานวาน วานวานบอกว่าเธอได้รับแรงบันดาลใจจากนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่น อย่างคนเขียน โดราเอมอน หรืออีกหลายเรื่อง เธอชอบการ์ตูนญี่ปุ่นมาก อีกสิ่งหนึ่งที่เธอบอกคือเธอจะจดไดอารี่ทุกๆ วัน และจดเก็บสิ่งที่เธอประทับใจ หรือเป็นแก๊กเป็นมุขไว้เสมอ ตอนนี้เธอมีไดอารี่ 50 กว่าเล่มแล้ว และนั่นทำให้เธอมีเรื่องราวจะเขียนอยู่เสมอ
คำถามที่สอง จันถามไปเองค่ะ ถามด้วยความตื่นเต้นสุดๆ จนคุณล่ามต้องถามว่า ถามว่าอะไรนะครับ 55
วานวานบอกว่า ในตอนต้นที่เธอเปิดบล๊อคนั้น เธอออกหนังสือแล้ว และอยากจะทำเป็นสื่อออนไลน์บ้าง แต่ว่าไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร เธอก็เข้าเอง โพสต์เอง ทำอะไรเอง แต่ตอนนี้ไม่ต้องแล้ว ตอนนี้คนเข้ามากกว่า 200 ล้านครั้งแล้ว เธอบอกว่า ถ้า 1 ครั้ง แทน 1 บาท ก็คงจะดี เธอว่าอย่างนั้น
คำถามที่สามเนี่ย จันจำไม่ได้ว่า คำถามคืออะไร
แต่คำถามที่ 4 เนี่ยมาจากเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ถามเธอว่า เธอชอบอะไรในประเทศไทยมากที่สุด วานวานตอบว่าก็คงเป็นขนมไทย (อย่างที่เธอบอกไปแล้ว) แต่เธอบอกว่า ส่วนตัวแล้วเธอชอบเที่ยวมาก เธอน่ะอยากจะไปเที่ยวประเทศไทยเกือบทุกที่เลย แต่ทุกครั้งที่มา นานมีก็ให้เธอทำแต่งานๆๆ พิธีกรก็ตอบกลับไปว่าครั้งหน้าจะให้ผู้ติดตามพาเธอไปเที่ยวเยอะๆ เลยนะ ทำนองนี้ อ่อ เธอบอกอีกด้วยว่าตอนที่มาเมืองไทยครั้งแรก เธอได้่เล่าเรื่องราวของเธอในหนังสือ “ไปเที่ยวทุกวันได้ไหมเนี่ย” ไปแล้ว และหากมีโอกาส เธอก็อยากจะเขียนหนังสือเกี่ยวกับประเทศไทยด้วยนะ
ทุกคนที่ถามคำถาม ทางทีมงานก็มอบผ้าเช็ดหน้าลิขสิทธิ์วานวานให้คนละผืน ซึ่งวานวานเอาเ้ข้ามาเองจากไต้หวันเลยทีเดียว (เย้ๆๆ)
ช่วงที่สองเป็นช่วงวาดภาพแล้วให้แฟนๆ ทาย ว่าเธอวาดอะไร ใครที่ทายถูกก็จะได้ภาพนั้นไป พร้อมลายเซ็น
อยากจะบอกว่า วานวานเป็นคนที่วาดเร็วมากกกกกกกกกกกก ไม่แปลกใจเลยที่เธอสามารถอัพบล๊อคได้แบบ real time ขนาดนั้น แถมวาดรูปใหญ่ไม่ผิดสเกลเลยสักนิด เก่งสุดๆ ส่วนนี้ไม่ขออธิบายแล้วกัน ไปดูคลิปกันเอาเอง
(กรุณาเอียงศีรษะ ขณะรับชม)
ส่วนมากเด็กๆ จะได้รูปวาดไป จันอยากได้รูปแรกมากๆ เลย น่ารัก ชอบเวลาวานวานอยู่หน้าของกิน อ่ะยกให้เด็กไปแล้วกัน > <
ต่อมาเป็นช่วงที่วานวานแจกลายเซ็นค่ะ
จันมีหนังสือติดตัวอยู่สามเล่ม จริงๆ อยากจะแบกไปหมดกรุ แต่แบบต้องไปงานแต่งงานก่อนอ่ะนะ ไม่รู้จะทำยังไง จะซื้อใหม่ยกชุดก็ไม่มีที่เก็บอ่ะนะ เลยให้เธอเซ็นแค่สามเล่ม
จันบอกเขาว่าชื่อของจันอยู่ในการ์ดนี้ nuchun (คุณพิธีกรทำหน้าแบบเอือมระอาใส่จันมาก ประมาณว่า ทำไมแกไม่เขียนมาให้มันดีๆ จันว่าทีมงานเนี่ยหยิ่งยิ่งกว่าวานวานซะอีก ให้ตายสิ)
วานวานเซ็นให้จันเล่มแรก
หลังจากนั้นจันก็ยื่นการ์ดที่จันวาดให้เขา
วานวานถามจันด้วยภาษาอังกฤษเสียงดังฟังชัด
พอตอบไปว่า ใช่ เขาก็ร้องโอ้วววว ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น จันดีใจมากเลยที่เขาชอบ
จากนั้นเขาก็เซ็นให้แบบนี้
ตามด้วยวาดหนูชุนลงไป
และสุดท้าย เขาเซ็นในการ์ดที่จันก๊อปปี้เอาไว้ให้ตัวเองชุดนึง อย่างนี้ค่ะ
โอ้ยย จันไม่รู้จะพูดยังไง ชอบมากเลย ขอบคุณมากเลย ตื้นตันนน
Wanwan Thanks a lot !!!! I love you ! I will follow you and improve myself up !!!
Someday I will make others enjoy my work like you ,,, I hope so !
สุดท้ายถ่ายรูปกับวานวานหนึ่งรูป โดยคุณพิธีกรสุดหยิ่งถ่ายให้
ฮ๊า จากนั้นก็ออกจากร้านไปเพราะคนเยอะมาก หวังว่าเธอจะเก็บการ์ดของเราไว้ในหนึ่งของของจำนวนมากที่เธอน่าจะได้จากชาวไทยด้วยนะ
April fools ปีนี้ เป็นวันที่ดีจริงๆ ขอบคุณมากๆ เลย
ติดตามวานวานได้ที่ http://wan-wan.exteen.com/ เลยจ้า (ฉบับแปลไทยแล้ว) หรือบล๊อคของจริงที่ http://www.wretch.cc/blog/cwwany
*********************
ทั้งหมดเป็นการเขียนและวาดโดยจันเองใครจะก๊อปไปไว้ไหน
เครดิต www.nuchun.com ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่า
– แอดหนูจัน – บล็อกเกอร์ตัวกลม อารมณ์ดีที่ชอบหาอะไรทำสนุกๆ ภายในบ้าน รักการเขียน การอ่าน การวาดรูป และการทำสิ่งต่างๆ ด้วยตนเองเป็นชีวิตจิตใจ หลงใหลในมนต์เสน่ห์ของเครื่องเขียน อุปกรณ์งานฝีมือและอุปกรณ์ศิลปะ Craft it Myself • Draw my Life • Create my World