[JDrama’s Interior] ตอนที่ 9 : Kokoro ga pokitto ne

เรื่องนี้เป็นละครที่ฉายทางช่อง FujiTV ค่ะ เรื่องเกิดขึ้นในโตเกียว เมื่อผู้ชายคนหนึ่งชื่อ โคจิมะ ฮารุตะ (แสดงโดย Abe Sadao) ซึ่งป่วยเป็นโรคทางจิตทำให้เขาตกงาน หย่าร้างกับภรรยา และกลายเป็นคนจรจัดไร้ที่อยู่ หลังจากที่เขาประสบเรื่องราวต่างๆ โอตาเกะ ชิน (แสดงโดย Fujiki Naohito) ที่เป็นเจ้าของร้านขายเฟอร์นิเจอร์มือสอง ก็จ้างเขามาทำงานเป็นช่างซ่อมเฟอร์นิเจอร์ค่ะ เพราะความใจดีของเจ้าของร้าน ฮารุตะเลยสัญญากับตัวเองว่าจะอยู่กับชินไปตลอด แต่ก็ยังขออยู่แยกห้อง เพราะกลัวจะเครียดเกิน แต่เรื่องก็เปลี่ยนไปเมื่อเขาได้พบกับ ฮายามะ มิยาโกะ (แสดงโดย Mizuhara Kiko) สาววัย 26 ที่ถูกแฟนทิ้งและเป็นคนรักอิสระสุดขั้ว แล้วแถมแฟนของเจ้าของร้านยังเป็นอดีตภรรยาของเขาอีกต่างหาก… เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว

ฉากที่จะให้ดูวันนี้จะเป็นฉากที่ค่อนข้างแมนๆ รกๆ หน่อย ตามเนื้อเรื่องค่ะ เพราะว่าชินที่เป็นเจ้าของร้าน เป็นคนประเภทที่สงสารของที่ถูกทิ้ง เขาก็เลยชอบเก็บของที่ถูกทิ้งตามขยะมาซ่อมแล้วเอามาขายในร้านเฟอร์นิเจอร์มือสอง

ในคลิปนี้จะรวมฉากทั้งหมดในกองถ่าย จริงๆ แล้วทุกอย่างที่เห็นอยู่ อยู่ในภายในสตูดิโอทั้งหมดเลยล่ะ

เริ่มจากที่แรกจะมาบุกร้านที่พระเอกทำงานอยู่ หรือก็คือร้านขายเฟอร์นิเจอร์มือสองของชินซังนั่นเองค่ะ

กระบองเพชร แหม เข้าใจทำ

ร้านที่ว่านี้ชื่อ Lio Bonito ของที่ตกแต่งหน้าร้านจะออกแนวๆ Mexican ตลกๆ หน่อยๆ

ร้านนี้มีอยู่จริงนะคะ ชื่อร้าน TODO工房 ขายเฟอร์นิเจอร์แบบ Garage มือสองอยู่ที่โตเกียวค่ะ

〒166-0016 Tōkyō-to, Suginami-ku, Naritanishi, 3 Chome−9−11

ทางเข้าร้านเป็นประตูบานเลื่อน เฟอร์นิเจอร์เป็นแนวไม้ๆ

เฟอร์นิเจอร์นั้นชินซัง เจ้าของร้านชอบเก็บของตามขยะมาซ่อมใหม่ เฟอร์นิเจอร์สีสันสดใส ดูไปดูมาก็สวยดีนะ พื้นใช้กระเบื้องแบบปนๆ กัน (นี่กระเบื้องเหลือหรือตั้งใจ ชักสงสัย ฮ่าๆ) เพดานเปิดไฟห้อย ทำให้ห้องดูสว่างไสว แสงธรรมชาติช่วยได้บ้างแต่ไม่เยอะ (เพราะของบัง) เฟอร์นิเจอร์มีทั้งส่วนใหญ่เน้นโทนไม้ น้ำตาล มีเฟอร์นิเจอร์ฉูดฉาดบ้างทำให้ดูสะดุดตา

(คนในร้าน ดูเหมือนชินซังก็เก็บมาทั้งน้านน) มุมนี้เปลี่ยนมาเป็นโทน ไม้ ขาว และ สีเขียวอ่อนๆ พอไม่มีโซฟาตั้งแล้วรู้สึกดูสบายๆ ธรรมชาติขึ้นหน่อย

ของแปลกๆ มีเพียบ บางอย่างก็คิดไม่ออก ว่าเอาจริงๆ จะเอาไปใช้ยังไง (โดยเฉพาะรูปปั้นแขนแตกนั่น) แต่พอมันมารวมๆ กันก็ลงตัวอย่างน่าประหลาดใจแท้

อีกห้องหนึ่งที่ชอบมากในร้านคือห้องหลังร้านที่เป็นห้องงานช่างค่ะ อยากเห็นพ่อมีห้องแบบนี้บ้าง

เคยติดภาพว่าห้องช่างจะดูทึมๆ แล้วก็รกเหมือนรังหนูหน่อยๆ แต่พอมาเห็นแบบนี้แล้วรู้สึกไม่เลวทีเดียว

สีมู่ลี่ข้างนึงฟ้า ข้างนึงเขียว แต่ก็ยังคุมโทนสีเป็นสีเย็นๆ ทำให้ดูเข้ากันได้ดีทีเดียวค่ะ

เครื่องมืองานช่าง งานไม้มีครบครัน หาง่ายเป็นระเบียบ ดูใช้สะดวก ชอบฝั่งขวามือมากเลยอ่ะ ถ้าพื้นที่เล็กๆ เอาให้ได้สักครึ่งห้องฝั่งขวาก็โอเคนะ มีโต๊ะตัวนึง ที่เหลือวางอุปกรณ์ให้ใช้ได้สะดวกๆ

แค่เดินไปรอบห้องก็ได้ของที่จะใช้ได้ทั้งวัน สังเกตดีๆ จุดที่จันคิดว่าจันถูกใจก็คือห้องนี้ไม่ค่อยมีกล่องเครื่องมือค่ะ ไม่ชอบกล่องพลาสติกที่มีหูหิ้วแบบนั้นเลย แต่สำหรับบางคนที่ไม่ได้ใช้อะไรแบบนี้ทุกวัน จะทำห้องแบบนี้ก็เกินไปเนอะ

สังเกตโคมไฟฝั่งขวามือกันไหม นั่นมันท่อน้ำนี่นา เอามาทำโคมไฟ ไอเดียน่ารักอ่ะ

จุดที่ชอบของห้องในคราวนี้ ก็คือการเป็นร้านเฟอร์นิเจอร์มือสองที่หน้าตาไม่เหมือนมาซื้อที่โกดัง แต่กลับจัดแต่งแบบคล้ายบ้านจริงๆ ดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนห้องนั่งเล่นบ้านเพื่อน การเอาขยะมาทำเป็นสินค้า (แบบตลกๆ) หรือเอามาแต่งบ้าน ถึงจะเป็นเรื่องที่มีให้เห็นกันเกร่อแล้ว แต่พอได้เห็นหลายๆ อย่างในละครเรื่องนี้ก็รู้สึกว่าเออ.. เขาทำออกมาได้ดี น่าใช้ และดูมีอารมณ์ขันดีแฮะ  พอได้เห็นการรณรงค์เรื่องโลกร้อนนิดๆ แล้วรู้สึกดี แฮ่ะๆ ขอจบการบุกห้องของวันนี้แต่เพียงเท่านี้จ้า พรุ่งนี้เจอกัน

*********************

ทั้งหมดเป็นการเขียนและวาดโดยจันเองใครจะก๊อปไปไว้ไหน
เครดิต www.nuchun.com ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่า